6 największych zalet surowego miodu

Miód od wielu już lat obecny jest w kuchni, medycynie i kosmetologii z uwagi na swoje dobroczynne właściwości.

Niestety w ostatnich latach sklepowe półki wypełniły miody pasteryzowane, które pozbawione są cennych składników i często zawierają szkodliwe dla organizmu substancje i dodatki (np. syrop glukozowo-fruktozowy, konserwanty czy barwniki).

Proces pasteryzacji miodu pozbawia go najcenniejszych właściwości, dlatego tak ważne jest, aby kupować miód naturalny, czysty i niepasteryzowany wyłącznie ze sprawdzonych, najlepiej lokalnych pasiek.

Poznaj 6 największych zalet surowego miodu, które pomogą Ci walczyć z wieloma dolegliwościami oraz wpłyną korzystnie na Twój wygląd!

Bogate źródło antyoksydantów

Antyoksydanty zwane też przeciwutleniaczami to związki chemiczne, które poprzez redukcję stresu oksydacyjnego hamują zachodzenie procesów utleniania w organizmie na poziomie komórkowym.

Ich aktywne działanie bezpośrednio przekłada się na zachowanie promiennego wyglądu cery, zdrowych włosów i paznokci oraz sprzyja profilaktyce wielu chorób, w tym chorób układu krążenia oraz nowotworowych.

Surowy, niepasteryzowany miód zawiera kilkanaście ważnych antyoksydantów, wśród których znajdziemy kwasy fenolowe oraz flawonoidy.

Warto więc włączyć do swojej diety surowy miód, aby cieszyć się zdrowym i promiennym wyglądem o każdej porze roku.

Właściwości antybakteryjne

Surowy, naturalny miód już w medycynie ludowej był podstawowym środkiem bakteriobójczym. Zawartość nadtlenku wodoru ma działanie antyseptyczne i niszczy wiele bakterii i mikroorganizmów, które odpowiedzialne są za wywoływanie oraz nasilenie infekcji i stanów zapalnych.

Między innymi z tego powodu od wielu lat chętnie sięgamy po ciepłą herbatę z miodem w trakcie przeziębienia czy gorszego samopoczucia.

Gojenie ran

Obecnie wielu przedstawicieli medycyny niekonwencjonalnej zaleca swoim pacjentom stosowanie miodu na rany (w tym na stopy cukrzycowe).

Najlepszą odmianą, która wyróżnia się na tle innych ze względu na swoje właściwości antybakteryjne jest miód manuka – rzadki i wyjątkowy miód wytwarzany w Nowej Zelandii przez pszczoły zbierające nektar z kwitnących bardzo krótko krzewów manuka.

Źródło fitochemikaliów

Fitochemikalia to związki chemiczne wytwarzane przez rośliny, które stanowią niejako ich mechanizm obronny. Pomagają zwalczać grzyby, bakterie i infekcje wirusowe roślin.

To właśnie fitochemikalia zawarte w naturalnym niepasteryzowanym miodzie sprawiają, że ma on właściwości lecznicze, bakteriobójcze, grzybobójcze i przeciwwirusowe.

Proces pasteryzacji niszczy wszystkie te właściwości, dlatego tak ważne jest, aby zawsze wybierać naturalny, czysty i niepasteryzowany miód.

Wsparcie układu pokarmowego

Dzisiejszy zachodni tryb życia, przewlekły stres, presja i wątpliwej jakości żywność (głównie przetworzona) sprawiają, że coraz więcej osób skarży się na dolegliwości ze strony układu pokarmowego: wzdęcia, bóle brzucha, zaparcia czy biegunki.

Z pomocą może przyjść niepasteryzowany miód dobrej jakości. Choć nie ma zbyt wielu badań naukowych potwierdzających jego skuteczność w leczeniu schorzeń pokarmowych, wiele osób leczących się miodem zgodnie przyznaje, że jest on skuteczny.

Dotyczy to zarówno lekkich dolegliwości jak i poważniejszych stanów, np. zakażenia bakterią Helicobacter.

Cudowny lek na gardło

Nie ma chyba skuteczniejszego leku na gardło i kaszel niż miód. Badania naukowe dowiodły, że surowy, niepasteryzowany miód jest równie skuteczny jak Dekstrometorfan – organiczny związek chemiczny, od lat stosowany w medycynie pod postacią bromowodorku jako lek przeciwkaszlowy.

W przypadku bólu gardła lub nasilonych objawów infekcji zaleca się bezpośrednie spożycie dwóch łyżeczek miodu lub dodanie go do ciepłej, lecz niegorącej herbaty.

Czy są jakieś przeciwwskazania do spożywania miodu?

Miodu nigdy nie należy podawać niemowlętom do pierwszego roku życia. Może zawierać on małe ilości bakterii bakterii wytwarzającej jad kiełbasiany, która nie ulega destrukcji nawet w procesie obróbki termicznej.

Zatrucie jadem kiełbasianym może mieć poważne konsekwencje u tak małych dzieci, dlatego z jego podaniem należy wstrzymać się do ukończenia co najmniej dwunastu miesięcy.