---

Wosk pszczeli to wydzielina z gruczołów woskowych pszczół. Jest produkowany przez pszczoły dzięki spożywaniu dużej ilości miodu i pyłku. To „produkt uboczny” powstały przy wytwarzaniu miodu. Podobnie jak inne produkty pszczele, ma wiele cennych właściwości. Jest znany i stosowany od co najmniej 4,5 tys. lat. Aby wyprodukować 1 kg wosku pszczoły zużywają około 3,6 kg miodu.

Skład wosku pszczelego

W skład pszczelego wosku wchodzą estry alkoholi i kwasów tłuszczowych, węglowodory, wolne kwasy tłuszczowe, wolne alkohole tłuszczowe i wiele innych substancji. W wosku zawarte są także węglowodany, barwniki, minerały i substancje aromatyczne. Chryzyna w nim obecna wykazuje działanie antybiotyczne. Estry i beta- karoten mają właściwości przeciwzapalne i odnawiające. Występujące w wosku flawonoidy działają zarówno przeciwzapalnie, jak przeciwbakteryjnie. Wosk pszczeli zawiera skwalen, który naturalnie występuje w skórze ludzkiej i chroni przed drobnoustrojami. Produkt ten jest źródłem witaminy A, która pobudza i reguluje podziały komórkowe. Ponadto w wosku został zawarty kwas palmitynowy, melisowy, masłowy, walerianowy i octowy. Wosk jest podstawowym budulcem ula, ponieważ powstają z niego plastry, w których wychowują się nowe pokolenia pszczelich rodzin. Jest on wykorzystywany także w dermatologii jako naturalny środek o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, przeciwzapalnym i odnawiającym. Może być stosowany przy leczeniu oparzeń i ran.

Historia wosku pszczelego

W starożytności wosk pszczeli stanowił pożywienie, składnik kosmetyków. Był nawet materiałem do produkowania tablic przeznaczonych do pisania. Przede wszystkim produkowano z niego kremu i maści. Ze względu na wysoką zawartość protein, lipidów i witamin obecnie najchętniej używa się go w branży medycznej, stomatologicznej i chemicznej. Przed odkryciem parafiny i stearyny świece były wykonywane głównie z pszczelego wosku (i łoju zwierzęcego). Woskowe świece były dostępne wyłącznie dla wyższych sfer. Dopiero w XIX wieku zaczęto stopniowo wprowadzać świece parafinowe, które znane są nam do dziś. Nie wszyscy wiedzą, że jest to materiał silnie toksyczny i rakotwórczy. Parafinę otrzymuje się z ropy naftowej, ze smoły węgla brunatnego, smoły łupkowej lub w syntetyczny sposób. Spalanie świec parafinowych wydziela do atmosfery wiele toksycznych związków. Jednym z nich jest toluen, który jest szkodliwą i toksyczną substancją dla naszego układu oddechowego, krwionośnego, nerwowego i rozrodczego! Toluen obniża także zdolność uczenia się. Kolejną substancją jest benzen, który zalicza się do substancji rakotwórczych. Badania wykazały, że sadza ze spalanych świec parafinowych jest tak samo niebezpieczna, jak bierne palenie. Może powodować wiele problemów- od bólu głowy, aż po raka płuc. Sytuację pogarszają zabarwiane świece z dodatkowymi aromatami. Zdecydowanie zdrowsze są świece z naturalnego wosku pszczelego.

Zalety naturalnych świec woskowych

Świece woskowe odświeżają i jonizują powietrze. Płonąca świeca jest nie tylko źródłem światła, ale także produktem o cennych właściwościach leczniczych. Przede wszystkim woskowe świece likwidują szkodliwe zapachy naturalne i sztuczne, w tym zapach dymu tytoniowego. Świece odświeżają również powietrze, a co najważniejsze, nasycają je przyjemnym miodowym aromatem. Produkt ten ujemnie jonizuje powietrze, co oznacza, że neutralizuje negatywne promieniowanie urządzeń elektrycznych i elektronicznych. Dodatkowo jony te łagodzą alergie, astmę, choroby górnych dróg oddechowych i płuc. Zapach świec woskowych korzystnie wpływa na samopoczucie i działa uspokajająco. Udowodniono, że pozytywnie wpływa na koncentrację. Warto wiedzieć, że świece z wosku pszczelego spalają się bezdymowo i nie uwalniają żadnych szkodliwych substancji. Ponadto dają jasne, ciepłe i przyjemne światło. Świece woskowe powinno palić się od 15 do 60 minut dziennie. Wiele osób cierpiących na astmę, alergię czy problemy z zatokami potwierdziło, że ich oddech stał się o wiele swobodniejszy, a sen mniej zakłócony.

Rodzaje świec z wosku pszczelego

Świece woskowe mogą mieć różną formę. Najczęściej spotykamy się ze świecami wolnostojącymi. Są to świece odlewane w specjalnych formach - silikonowych, z tworzywa sztucznego, metalu. Na rynku polskim i zagranicznym dostępnych jest kilkaset różnych wzorów - od klasycznych walców, przez zabawne figurki, aż do przypominających misterne rzeźby. My najczęściej korzystamy z form silikonowych, które kupujemy w Polsce i sprowadzamy z zagranicy.

Poza świecami wolnostojącymi wykonujemy też świece z wosku pszczelego odlewane w naczyniach. Zaczęliśmy od odlewania podgrzewaczy w szklanych naczynkach. Następnie zajęliśmy się odlewaniem świec w szklanych słoikach o różnej pojemności - od 60 ml do 500 ml. Obecnie korzystamy też z ręcznie robionej ceramiki z polskiej pracowni, a w planach mamy kolekcję w betonowych pojemnikach.

Najprzyjemniejsze w wykonaniu są natomiast świece zwijane z węzy pszczelej. Świece zwijane wykonujemy z arkuszy wosku z wytłoczonym wzorem plastra miodu. Są to świece, które wypalają się szybciej niż świece odlane z formy lub w pojemniku, bo pomiędzy warstwami węzy jest powietrze. Mimo to, świece z węzy są jednymi z Waszych ulubionych i bardzo często właśnie na nie się decydujecie, pewnie dlatego, że wzór plastra miodu jest bardzo efektowny.

Palenie świec z wosku pszczelego

Świece z wosku pszczelego mają właściwości zdrowotne i walory estetyczne. Jednak należy palić je w odpowiedni sposób. Po pierwsze z zachowaniem środków ostrożności - pod nadzorem, w miejscach niedostępnych dla dzieci i zwierząt, poza przeciągiem i z dala od łatwopalnych materiałów, np. firanek.

Ważny jest także czas palenia świecy z wosku pszczelego. Musi on zostać dopasowany do średnicy świecy. Chodzi o to, żeby wosk rozpuścił się równomiernie na całej powierzchni świecy. Jest to najbardziej istotne przy świecach o większej średnicy, gdzie 30 minutowe palenie jest niewystarczające i spowoduje tunelowanie świecy. Jeśli jednak świeca paliła się za krótko i powstał tunel, konieczne będzie ścięcie pozostałych boków lub odlanie roztopionego wosku, aby płomień nie zgasł. Po takiej korekcie palimy świecę tak długo, aż roztopi się po całości. Pozostały wosk warto zachować - można będzie go wykorzystać do odlania własnej świeczki lub do kominka. Za długie jednorazowe palenie też nie jest wskazane. Po kilku godzinach knot zrobi się za długi, a świeca zacznie kopcić i wypalać się za szybko.

Świeca będzie cieszyła nas długo, jeśli będziemy pilnować długości knota. Optymalna długość to ok. 5 mm. Przed każdym paleniem należy skrócić knot. Jeśli planujemy długie palenie, warto w jego trakcie skrócić knot i ponownie zapalić świecę. W świecach z drewnianym knotem też należy przed każdym paleniem usuwać zwęgloną część knota. Podczas dłuższego palenia knot może się zwijać na jedną ze stron - wystarczy skrócić go, żeby wszystkie boki równomiernie się topiły.

Ze względów bezpieczeństwa nie należy palić świecy do samego końca lub do dna słoika. Szkło się nagrzewa, a świeca wolnostojąca może kapać, więc należy pamiętać o podkładkach zabezpieczających powierzchnię. Pamiętajmy także o odczekaniu kilku godzin od otwarcia przesyłki ze świecą w naczyniu do jej odpalenia. Zwykle świece podczas dostawy są w zimnym miejscu, więc ich nagłe rozpalenie może spowodować pęknięcie pojemnika. Trzeba poczekać, aż świeca będzie w temperaturze pokojowej.

Wykonanie świecy z wosku pszczelego

Do produkcji świec powinien być stosowany wyłącznie najczystszy wosk. Świece z wosku pszczelego można wykonać na trzy sposoby: metodą zwijania, wyciągania lub wylewania. Co ciekawe, jakość produktu jest zależna w dużej mierze od rodzaju knota oraz od jakości samego wosku. Knoty powinny być okrągłe w przekroju oraz odpowiednio ułożone w zależności od średnicy świeczki. Wybierając świece nie można kierować się jedynie względami estetycznymi, ale także zdrowotnymi, dlatego dobrym wyborem będą świece z naturalnego wosku pszczelego, takie jak oferowane przez sklep Wcinaj Miód!.