Nie znaleziono produktów, których szukasz.

---

Wyrazisty miód kasztanowy

Pszczoły wytwarzają miód kasztanowy głównie z nektaru męskich kwiatostanów kasztana jadalnego i z kwiatów kasztanowca zwyczajnego. Znoszą też nektar z kwiatów kasztanowca czerwonego, mniej znanego, który w Polsce sadzony jest jako drzewo alejowe i parkowe,dobrze znoszące warunki miejskie.

Kasztanowiec - roślina miododajna

Kasztanowiec czerwony (Aesculus carnea Hayne) powstał w wyniku skrzyżowania kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum) z kasztanowcem krwistym (Aesculus pavia). Jest częścią rodziny Sapindaceae – mydleńcowatych. Kasztanowiec krwisty rośnie krzaczasto w Północnej Ameryce. Jeden kwiat kasztanowca czerwonego produkuje w ciągu życia 1,9-4,3 mg nektaru o koncentracji cukrów 37-66,5 %. Wydzielona przez kwiat ilość cukrów wynosi 0,7-2,9 mg.

Kasztanowiec zwyczajny- kasztanowiec biały, kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum L) jest częścią rodziny Sapindaceae – mydleńcowatych. Ten kasztanowiec kwitnie w maju i powszechnie kojarzy się z okresem egzaminów maturalnych, które odbywają się w tym okresie. Jest on cenioną rośliną pożytkową- dostarcza nektar i pyłek. Co ciekawe, na 1 m2 znaleźć możemy aż 12 jednocześnie pracujących robotnic. Jeśli warunki są sprzyjające jeden kwiat w ciągu życia może wyprodukować 1,7-2,6 mg nektaru, w którym koncentracja cukrów wynosi 33-76 %, a ich masa waha się od 0,3 do 3 mg. Dominująca w nektarze jest sacharoza, która stanowi 92 % wszystkich cukrów. Wydajność miodowa kasztanowca zwyczajnego wynosi 50-60 kg z 1 ha.

Pszczoły chętnie odwiedzają kwiaty kasztana, głównie męskie. Dostarczają one nektaru i dużych ilości pyłku. Oblot pszczół trwa praktycznie przez cały dzień. Koncentracja cukrów w nektarze wynosi 20-40%, wśród nich dominuje fruktoza. Jedno duże drzewo może dostarczyć ponad 1 kg miodu.

Kasztan jadalny (Castanea sativa Mill) jest w Polsce rzadko uprawiany, ze względu na wymarzanie w okresie zimowym. Jest częścią rodziny Fagaceae – bukowate. Na większą skalę uprawiany jest we Włoszech i we Francji, stamtąd pochodzą najczęściej miody kasztanowe. Ustalono, że wydajność miodowa wynosi 30-100 kg na 1 ha. W krajach cieplejszych może ona osiągnąć do 250 kg/ha. Kasztan jadalny wykształca kwiaty męskie i żeńskie. Co ciekawe, kwiaty żeńskie nie produkują nektaru. Oblot kwiatów męskich trwa przez cały dzień. Koncentracja cukrów w nektarze wynosi 20-40 %, przeważa fruktoza.

Miód kasztanowy – jak poznać?

Miód kasztanowy poznamy po barwie – od brązowej do ciemnobrunatnej. Ma też wyrazisty, ziołowy zapach. W smaku lekko gorzkawy, intensywny. Ze względu na przewagę glukozy wolno krystalizuje. Ma też dużą zawartość pyłku kwiatowego.

W Polsce jest to rzadko pozyskiwany miód w czystej odmianie. Częściej nektar kasztanowca znajdziemy w miodach wielkowiatowych i nektarowo-spadziowych. Typowo odmianowy miód pozyskiwany jest we Francji, we Włoszech i w Hiszpanii, gdzie kasztan jadalny jest uprawiany w większych areałach.

Właściwości miodu kasztanowego

Miód kasztanowy jest bogaty w enzymy i inhibinę. Substancje te mają właściwości hamujące i zwalczające szkodliwe bakterie. Jest to lekkostrawny miód, który pomaga wzmocnić osłabiony organizm. Podkreśla się, że poprawia krążenie i polepsza ukrwienie. Dlatego wspomoże nas w walce z żylakami i nadciśnieniem.

Ze względu na działanie antyseptyczne poleca się stosować go także zewnętrznie - na rany, otarcia, oparzenia.

Jego wyrazisty smak dopełni także wiele słodkich i wytrawnych potraw i napojów.