---

Historia świec z wosku sojowego

Świece z wielu różnych składników służyły ludzkości od tysięcy lat. Na początku dziejów jedynym źródłem światła po zapadnięciu zmroku były paleniska lub inne źródła otwartego ognia. Już około 3000 r. p.n.e. mieszkańcy starożytnego Egiptu nauczyli się wytwarzać świece z łoju zwierzęcego, żeby oświetlić pomieszczenia mieszkalne. Pierwsze wzmianki o świecach z roślinnym knotem w Polsce pochodzą z XVI wieku. W XIX wieku ludzkie domostwa opanowało oświetlenie gazowe, a następnie elektryczne. Przełom wieku XX i XXI wprowadził ekologiczno-obyczajową rewolucję. W dzisiejszych czasach świece służą głównie celom relaksacyjnym i estetycznym, a rynek producentów świec obraca ogromnymi kwotami. Lata 90. XX wieku zmieniły podejście do produkcji świec z parafiny. Jak wiemy parafina jest odpadem z destylacji ropy naftowej, której zasoby światowe kurczą się w zastraszającym tempie. Amerykański wytwórca świec Michael Richards szukał naturalnej alternatywy dla świec parafinowych, która będzie tańsza niż 10 krotnie droższy od parafiny wosk pszczeli. Jego strzałem w dziesiątkę był wosk sojowy.

Naturalny bum – woski roślinne

Eco-szał nie ominął również producentów świec. W tym momencie na rynku możemy znaleźć mnogość różnych wosków roślinnych. Charakteryzują się one świetnymi parametrami spalania – spalają się w niższej temperaturze niż parafina co zmniejsza dotkliwość ewentualnych poparzeń, palą się ciepłym, żółtym i naturalnym światłem. Woski roślinne są miękkie, rozpuszczają się szybciej niż parafina oraz nie kopcą! Czyste woski roślinne są na tyle miękkie, że zaleca się odlewanie ich np. w szklane słoje. Woski roślinne oraz wosk pszczeli są również zdrowsze od świec z parafiny. Parafina jako produkt destylacji ropy naftowej – powstaje z ciężkich frakcji lub z frakcji smół węgla brunatnego. Do uzyskania twardej i pięknie wyglądającej świecy parafinowej nie wystarczy tylko forma – potrzebne są przeróżne dodatki utrwalające, koloryzujące i zapachowe. W procesie spalania parafiny powstaje nie tylko sadza (która jest szkodliwa dla układu oddechowego), ale również toksyczny formaldehyd, toluen i benzen, które w dużych ilościach działają szkodzą na układ nerwowy, oddechowy, rozrodczy i krwionośny oraz mogą mieć działanie kancerogenne. Oczywiście palenie świec parafinowych od czasu do czasu nie spowoduje wystąpienia wyżej wymienionych działań, ale lepiej dmuchać na zimne. Do produkcji świec z naturalnych wosków najczęściej stosuje się wosk palmowy, kokosowy i sojowy z zauważalną przewagą wosku sojowego. Ostatnimi czasy na rynku pojawił się również wosk rzepakowy, słonecznikowy czy ryżowy.

Wosk sojowy – pozyskiwanie

W 2020 roku nikogo nie dziwi mnogość produktów sojowych na półkach supermarketów. Soja jest tanim zamiennikiem o wielu zastosowaniach – od produktów mięso zastępczych po wosk właśnie. Wosk sojowy pozyskuje się z oleju sojowego. Olej ten wytwarza się z nasion soi po uprzednim pozbawieniu ich łupin nasiennych, rozdrobnieniu na płatki i wytłaczaniu. Następnie podlega on procesowi uwodornienia, czyli utwardzenia. Ta uzyskany produkt jest gotowy do wytwarzania świec.

Rodzaje wosków sojowych

Najbardziej ogólnie woski sojowe możemy podzielić na dwie kategorie: • Woski miękkie – wylewane do różnorakich niepalnych pojemników, najczęściej stosowane do świec do aromaterapii i służących do masażu. • Woski twarde – używane do świec wolnostojących. Po odlaniu mają przyjemną gładką fakturę, pozwalają uzyskać przeróżne kształty i rozmiary świec.

Właściwości wosku sojowego

Wosk sojowy jest produktem w pełni naturalnym, oznacza to, że jest w pełni biodegradowalny i obojętny dla środowiska naturalnego. Nie generuje toksycznych produktów spalania, jest wykonany z odnawialnego surowca. Spala się czysto, bez sadzy i dymu, co zwiększa przyjemność z palenia świec. Łatwo sprząta się ewentualne plamy i zabrudzenia – wystarczy woda z mydłem. Jest świetnym nośnikiem olejków eterycznych – korzystne właściwości terapeutyczne. W zależności od połączenia wosku miękkiego z twardym otrzymujemy różne temperatury topnienia gotowego produkty, co oznacza różne temperatury podgrzewania wosku przed odlewaniem i różne temperatury palenia gotowych świec. Temperatury topnienia wosku wahają się pomiędzy 50°C a 70°C. Zaskakująca jest ilość olejków eterycznych jakie można zmieszać z woskiem – ich zawartość może się wahać od 1% do 18%!

Świece sojowe, a aromaterapia

Ze względu na świetne właściwości inkorporacyjne świece sojowe są wspaniałym nośnikiem do aromaterapii. Poniżej kilka przykładowych olejków i ich działanie na nasz organizm: • Olejek lawendowy – działa uspokajająco, wyciszająco, ułatwia zasypianie • Olejek różany – łagodzi dolegliwości związane z menopauzą • Olejek eukaliptusowy – udrażnia górne drogi oddechowe, ma silne właściwości przeciwbakteryjne, orzeźwiające i kojące • Olejek z mięty pieprzowej – przy zapaleniach górnych dróg oddechowych • Olejek z drzewa herbacianego – działa stymulująco na układ odpornościowy • Olejek pomarańczowy – działa uspokajająco i kojąco – wspomaga wyciszenie oraz zasypianie • Olejek mandarynkowy – całkowicie bezpieczny dla matek w ciąży i małych dzieci, wspomaga wyciszenie i uspokojenie • Olejek sosnowy – wspomaga udrożnienie górnych dróg oddechowych

Zrób to sam!

Oto krótka instrukcja wykonania świec sojowych we własnym domu! 1. Przygotuj garnek odpowiadający objętością ilości wosku potrzebnego do odlania twojej świecy. Wsyp wosk do garnka i ogrzewaj delikatnie nie przekraczając temperatury ok. 90°C (wskazany termometr). Mieszaj wosk co parę minut. 2. Po całkowitym rozpuszczeniu wosku można dodawać substancje zapachowe (olejki) lub barwniki. Wymieszaj dokładnie wosk, żeby równomiernie rozprowadzić dodatki. 3. Przygotuj formy, nie zapominając o knotach. Najlepsze będą knoty naturalne – bawełniane. Przy świecach o szerokości większej niż ok. 8/9 cm należy umieścić więcej knotów dla równomiernego spalania. 4. Gdy wosk jest całkowicie roztopiony należy zmniejszyć temperaturę i stopniowo ochładzać wosk do poziomu 50-70°C. W tym momencie możemy przelewać wosk do form lub pojemników. 5. Po rozlaniu wosku należy pozostawić świece na ok. 12 godzin do całkowitego zastygnięcia i stwardnienia. 6. Świece są gotowe! Pamiętaj, żeby nie rozpalać więcej niż 1 świecy na raz. Optymalny czas palenia świec to 1-3 godziny. W razie potrzeby knot należy skracać do 5 mm, aby zapobiegać kopceniu.